22 feb LANGS DE LEVADA DA BICA DA CANA NAAR CASCALHO – WANDELROUTE

Vandaag stond eigenlijk een bergwandeling bij Encumeada op het programma, maar terwijl we onze auto voorzichtig door de potdichte mist en gutsende regen over de hoogvlakte Paul da Serra heen loodsten, besloten we de plannen om te gooien. Op Madeira is het altijd wel ergens goed weer, dus gaan we op zoek naar de zon. Terwijl we zigzaggend de berg afrijden wordt het weer met elke dalende meter minder onheilspellend. We gaan duidelijk de goede kant op. Als onze weg de Levada da Bica da Cana kruist vinden wij het weer goed genoeg om de auto te verlaten en een wandeling te starten.

CASCALHO

We besluiten langs de Levada da Bica da Cana af te dalen naar Cascalho. Als ik mijn wandelgidsen mag geloven is Cascalho een fata morgana met tientallen watervallen. En aangezien mijn honger naar watervallen nooit lijkt te stoppen, lonkt deze wandeling al jaren.  Zo’n 6 jaar geleden zijn we er eens aan begonnen, maar helaas was de route toen gesloten wegens landverschuivingen en moesten we halverwege de wandeling weer terugkeren. Geen waterval gezien destijds. Tijd voor poging 2! Ook leuk: het is hier ontzettend rustig, ook op de rest van de wandeling zullen we slechts een handjevol wandelaars tegenkomen, maar we starten niet alleen. Langs de levada liggen tientallen koeien ontspannen te herkauwen. Prima dat we ze hier al tegenkomen, want als je een paar van deze kolossen tegenkomt op een smal levadapaadje ben je toch echt minder blij. 

DWARS DOOR HET WOLKENDEK

Alhoewel het weer hier aanzienlijk beter is dan boven op de vlakte, lopen we in eerste instantie toch een tijdje door een mistig landschap. De wolken zijn op onze hoogte blijven hangen en wij lopen er dus dwars doorheen. Prachtig, zo’n verkenningstocht door een mysterieus landschap. We kunnen niet ver voor ons zien en dus leidt het kronkelende bergpad ons van verrassing naar verrassing. Zo staan we na een bocht ineens vol in de zon, om daarna weer in de wolken te verdwijnen.

 

LEVADA DA BICA DA CANA

Tijdens het eerste gedeelte van de wandeling volgen we continu de smalle levada die grotendeels verborgen gaat onder overgroeiende struiken. In de levada staat maar een beetje water. De wolken creëren regelmatig een prachtig doorkijkje, met uitzicht op het helderblauw van de achterliggende lucht, de oceaan en de beneden gelegen dorpen. Tegen de hellingen naast het pad staan kale witte bomen, de gevolgen van een van de vele bosbranden die de afgelopen jaren op Madeira hebben gewoed. Gelukkig is de natuur veerkrachtig en groeit alles hier alweer volop. 

DE PERFECTE TUSSENSTOP

Na ongeveer een half uurtje lopen staat er een grote eenzame boom langs het pad. Ik herinner me deze boom nog goed van onze eerste wandeling langs dit pad. Midden in augustus, bij zomerse temperaturen en een brandende zon, was deze schaduwrijke boom de perfecte plek voor een korte tussenstop. Ook vandaag maken we hier een korte stop, niet in de schaduw van de boom, maar in het groene gras rond de boom waar nu een comfortabel warm zonnetje op schijnt. 

Nadat de zon ons lekker heeft doorgewarmd terwijl we languit op het gras lagen, vervolgen we ons pad naar Cascalho. We steken een keistenen pad over en lopen nog een stuk langs de levada. We zijn nog niet onder het wolkendek en lopen dus nog steeds door de mist langs de bergruggen. 

DE EERSTE WATERVALLEN IN ZICHT

Niet lang nadat we genoeg zijn afgedaald om onder het wolkendek vandaan te komen, we lopen nu volledig in de zon, zien we de eerste watervallen op de steile bergen tegenover ons. Naarmate ik langer kijk ontdek ik steeds meer zilver tussen het groen van de bergen. We dalen verder af, het pad wordt steeds steiler, en zien nog meer watervallen om ons heen. Het zijn geen watervallen van epische proporties: ze zijn bescheiden in omvang, maar wel erg hoog en het zijn er zo veel. En dan de rust die we hier ervaren, zonder andere wandelaars om ons heen en zonder steden of wegen in zicht. Wat een fijne middag! 

DE LAATSTE HONDERD METER

We zijn gearriveerd bij Cascalho, het lijkt hier qua vorm een beetje op Caldeirao Verde. Ook hier stromen de watervallen langs een bergwand in een soort ketelvorm naar beneden. De laatste paar honderd meters van het pad zijn een uitdaging (lekker voor de kuitspieren!). De herstelwerkzaamheden na de landverschuivingen zijn hier nog lang niet voltooid. Terwijl wij over los zand en stenen voorzichtig naar beneden schuifelen komen we een aantal mensen tegen die bezig zijn met het opruimen en herstellen van het pad. Voor de laatste landverschuiving kon je vanaf dit punt het pad nog een heel stuk verder volgen, maar helaas is dat nu niet meer mogelijk. En aan de staat van het pad te zien, zal het nog lang duren voordat dat weer mogelijk is, als dat ooit al het geval gaat zijn. Vanaf hier zijn hele delen van het pad weggeslagen of bedolven onder bergen grond en rommel. Erg jammer, want het moet ooit een prachtig pad zijn geweest, met al die watervallen waar het onderlangs loopt. 

DE WEG TERUG

We volgen dezelfde route weer terug naar onze auto. We zijn behoorlijk gedaald tijdens de wandeling naar Cascalho, dus nu moeten we terug omhoog. Even lekker de bovenbenen trainen.

Ik vind het altijd leuk om te zien hoe verschillend de heen- en terugweg langs een zelfde pad kunnen zijn. In dit geval zijn de wolken grotendeels weggetrokken en hebben we op de plekken waar we op de heenweg niet veel konden zien nu hele mooie uitzichten richting de oceaan. 

ROUTES CASCALHO

#32 in ANWB Wandelgids 

#36 in Sunflower Wandelgids

MEER WANDELINSPIRATIE

Benieuwd naar andere mooie wandelroutes op Madeira? Neem dan even een kijkje op onze overzichtspagina!